Dag 17

Distanse: KOLVEREID - NAMSOS ca 53km


Ja, no set eg (sjølvaste skribenten te denne bloggen, Anne-Kristin).. iallefall virker det kanskje som om det er berre eg som skriv på bloggen, men sannheten er at dei andre dikterer mykje sånn at me e med på det alle i bunn og grunn.. Men no e da ialle fall meg, Anne-K.
Nok pjatt...


Det var dagen i dag eg skulle fortelje om.


For øyeblikket set eg aleine (kjem meir tilbake til det) på i restauranten på hotellet etter inntak av ein stor porsjon kjøttkaker. -No er det vel ca ein god time sia den va inne, og eg kjenner meg nesten svulten igjen.. krise i heimen.. Ja ja, sånn merkast det når ein er i så stor aktivitet om dagane!


Dagen begynte med frukost på Kolvereid Havhotell, før sykkelbagasjen vart pakka på sykkelen og me trilla vestover mot Rørvik. Her havna me seff først og fremst på Statoilen og fekk fullt opp koppane våre. På vegen her hadde me for det meste vinden som pusha oss litt ekstra framover, men plutselig kom den frå dei andre sidene også. I følge dama på statiolen var det visst veldig vanleg at vinden i desse traktene ofte bles frå alle kantar.. Ikkje godt å skjønne seg på dette nei.

Litt loffing i Rørvik måtte til før me sat oss på hurtigbåten til Namsos. Her fekk eg (Anne, ja) retta opp på bagasjebrettet som var på halv åtte. Ikkje godt å sei om det var bagasjen eller baken min som var årsaka.. oioi..

Deretter sykla eg vidare sørover på Rv 17 til Sjøåsen, ca 3 mil sør for Namsos. Veret hertil har desidert vøre da versta te no på turen! Fytti grisn!! Sterk vind, motvind for det meste, sås det så vidt gjekk på fram i det heile tatt. Nåken gonga i dag har vinden tatt godt i sykkelen så det kjendtes ut som om eg skulle lettast frå bakken. Forutenom vinden, har det regna i eitt.. og me snakke ikkje sduskregn, men ausande regn, som gjorde det umulig å vere tørr. Desse milene frå Namsos føltes ut som det dobbelte! Og eg skal vera ærlig å innrømma at eg tenkte tanken på ka i all verden e da eg har gjett meg ut på? Men eg henta meg kjapt inn: Dette skal eg fint klare tross forferdelig ver!
Fekk gos servise på hotellet og har fått ekstra ovn på rommet og hengt opp alle våte klær o.l. Så alt lover godt til i morgon!

Ja, no lure du vel på koffor eg set her aleine på hotellet.. Det skal eg sei deg. Maren har desverre problem med knena sine, og hoppa på ein buss te Tr.heim frå Namsos. Har fått eit telegram der ho seier hor har ankome bartebyen. Ho hadde visst inntatt joggebukssa og sofaposisjon mens ho knasker voltaren i håp om bedre tider! Og den tredje sykkelprinsessa hoppa på samme buss for å støtte sjukepleiefaglig eller som psykisk støtte for Maren-prinsessa. Då tenker eg reknestykket stemmer at eg set her (ditsja) av dei andre ;) Og det var ikkje aktuelt at eg skulle bryte iallefall så lenge eg har helsa i god behold!

No e eg knalltrøytt og skal krype under dyna. men aller først må eg fylle på med enda litt nattdrivstoff i magen, før den går til ro.